توحید و عبادت جامعه:
یک نوع عبادت هم هست که عبادت جامعه است. عبادت جامعه با عبادت اجتماعی فرق دارد. یک وقت هست که یک جامعه تصمیم می گیرد که حکومت و نظام توحیدی تشکیل بدهد و با شرک و کفر در ابعاد جهانی آن مبارزه کند. جامعه توحیدی یعنی جامعه ای که نظام و ساختار سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی اش بر اساس خداپرستی و عبادت خدا و مبارزه با شرک و کفر سازمان دهی شده است.
نمونه چنین عبادتی در قیام مردم ایران در قالب انقلاب اسلامی ظهور پیدا کرده است. انقلاب اسلامی زمینه ساز عبادت جامعه  و تشکیل جامعه توحیدی در ایران گردیده است.
بعد از انقلاب توحیدی ایران، نظام توحیدی و جامعه توحیدی به صورت نسبی و درحد مقدورات در ایران شکل گرفت و مردم این کشور به صورت جمعی وارد یک عبادت گسترده اجتماعی شدند و در این راه تا کنون که سی و هشت سال از انقلاب می گذرد، به مبارزه با مظاهر کفر و شرک در سطح جهان ادامه می دهند.
.این نوع عبادت خیلی مهم است و اگر مردم برای حفظ  آن تلاش و در مقابل دشمنان آن مقاومت کنند، درنهایت باعث رشد و توسعه انسانی جامعه و کمال ملت ایران خواهد شد.
خدای متعال هم وعده داده است تازمانی که مردم خدا را یاری کنند و از اسلام و انقلاب توحیدی حمایت نمایند، این مردم را یاری نماید و پیروزی نصیبشان شود. ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم.
همانگونه که فرد در اثر خداپرستی و مبارزه با شرک به کمال انسانیت می رسد، جامعه هم در اثر عبادت جمعی و مبارزه با شرک، به خدا نزدیک و استعدادهایش شکوفا می شود و به رشد و بالندگی نایل می گردد.
همانگونه که فرد به تزکیه نفس از شرک و آلودگی در درون خود نیازمند است، جامعه هم نیاز دارد که ساختارهای اجتماعی خود را از انواع آلودگی بزداید و ریشه آلودگی ها و مفاسد که همان کفر و شرک است را در درون خود بخشکاند و دامن خویش را از گناه و آلودگی پاک سازد تا رستگار شود. 
جامعه ای که عبادت نمی کند، یعنی ساختار و سیستم های مدیریتی آن بر اساس خداپرستی تدوین و اجرایی نمی شود، به انواع شرک و فساد فرهنگی و اقتصادی و سیاسی گرفتار می شود. انقلاب اسلامی برای این ایجاد شده است که این پاک سازی را در این کشور انجام دهد. انقلاب اسلامی نوعی تزکیه نفس در سطح کلان مدیریتی جامعه است.
البته در مورد ارزیابی موفقیت و کارآمدی نظام اسلامی نباید ادعای وصول کامل و موفقیت نهایی بکنیم ،زیرا این موفقیت و عبادت و حرکت قبل از ظهور حضرت حجت سلام الله علیه به صورت نسبی خواهد بود. موفقیت نهایی در تشکیل حکومت و جامعه توحیدی انشاالله در عصر ظهور و به دست با کفایت حضرت مهدی عج اتفاق می افتد.
اکنون این سوال مطرح می شود که اگر نظام ما توحیدی است، فسادی که هم اکنون در کشور ما بعد از انقلاب وجود دارد چگونه توجیه می شود؟ ایا ممکن است خداپرستی منشا فساد باشد. به طور قطع می دانیم که مفاسدی که اکنون در جامعه وجود دارد، ناشی از انقلاب اسلامی و جهت توحیدی آن نیست.
قرآن کریم تاکید فراوان دارد که منشا هر فسادی کفر و شرک است، بنابراین ما به طور اصولی می دانیم که منشا فساد در ایمان مردم و نظام توحیدی نیست. خود ما هم در عالم واقعیت به خوبی با آثار منفی شرک و کفر آشنا هستیم، ولی برخی می خواهند به صورت ضمنی به مردم تلقین کنند که فسادهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی موجود، ریشه در ساختار نظام اسلامی دارد، در حالی که با کمی دقت به راحتی آشکار می شود که ریشه هر نوع فسادی، در دنیاپرستی و پول پرستی و هواپرستی برخی مسئولان نفوذی در ساختارهای نظام اسلامی است.
نفوذی ها کشور را تخریب و مردم را ناامید و منابع را غارت می کنند. رهبر انقلاب نسبت به نفوذی ها خیلی هشدار می دهد. برخی می خواهند به مردم القاء کنند که این خرابی ها و مفاسد به خاطر این است که ما انقلاب کرده ایم. ناشی از نوع مدیریت رهبری نظام اسلامی است و می خواهند مردم را نسبت به انقلاب بدبین و از کار خود پشیمان سازند.
این القائات از شیطان های داخلی و خارجی است. هرگز توحید و نظام توحیدی و و رهبری آن نمی تواند منشا فساد و تباهی اجتماعی باشد. سرمنشا فساد کسانی هستند که به توحید و انقلاب توحیدی و جامعه توحیدی و مبارزه با کافران و مشرکان اعتقادی ندارند. کسانی که در اثر ترسی که از ضعف ایمان آنان ناشی  می شود، راهکار نجات کشور را سازش با نظام های استکباری و طاغوتی می دانند.